Αντασφάλιση είναι η αποδοχή ενός κινδύνου έναντι πληρωμής.

Πιο συγκεκριμένα, είναι η διαδικασία με την οποία ένας ανάδοχος (πρόσωπο ή εταιρία), ενεργεί ως ενδιάμεσος μεταξύ ενός εκδότη χρεογράφων και του επενδυτικού κοινού, αγοράζοντας τίτλους από τον εκδότη και μεταπωλώντας τους στους επενδυτές σε υψηλότερη τιμή για να βγάλει κάποιο κέρδος.

Ο ανάδοχος εγγυάται έτσι μια ορισμένη τιμή για τα χρεόγραφα σε αυτόν που τα εξέδωσε, αναλαμβάνοντας παράλληλα και τον κίνδυνο της μη πώλησης των τίτλων, με αντάλλαγμα μια αμοιβή ενώ παράλληλα ο εκδότης εξασφαλίζει κάποια ελάχιστα έσοδα.

Οι αντασφαλιστές, εκτός από τις αμοιβές αντασφάλισης που εξασφαλίζουν από τους εκδότες πελάτες τους, κερδίζουν επιπλέον και κατά την πώληση των χρεογράφων προς τους επενδυτές.

Ωστόσο, οι εγγυητές αναλαμβάνουν την ευθύνη της διανομής των τίτλων στο κοινό μέσα από το δίκτυο τους. Εάν δεν καταφέρουν να πουλήσουν το σύνολο των τίτλων σε συμφέρουσα τιμή, μπορεί να αναγκαστούν να πωλήσουν με ζημία ή να διατηρήσουν τους τίτλους τους στην κατοχή τους.

Παράδειγμα:
Όταν μία τράπεζα αγοράζει έντοκα γραμμάτια Δημοσίου σε μία δημοπρασία, ενεργεί ως ανάδοχος και διανομέας. Τα κρατικά χρεόγραφα παραμένουν στο χαρτοφυλάκιο της τράπεζας και συχνά μεταπωλούνται σε άλλες τράπεζες ή/και σε ιδιώτες επενδυτές.