Υπεραισιοδοξία των μάνατζερς είναι η συμπεριφορική παρατήρηση όπου τα διευθυντικά στελέχη τείνουν να έχουν υπεραυτοπεποίθηση και να είναι πιο αισιόδοξα όταν πιστεύουν ότι έχουν τον πλήρη έλεγχο μίας κατάστασης.

Εάν τα υψηλόβαθμα στελέχη των επιχειρήσεων έχουν υπεραισιοδοξία και υπεραυτοπεποίθηση τότε και οι προβλέψεις τους σχετικά με τις εξαγορές και συγχωνεύσεις των επιχειρήσεων τους θα είναι αισιόδοξες και θα προτιμήσουν να χρηματοδοτούν τις εξαγορές με δάνεια παρά με μετοχές.

Αυτό γιατί όταν οι μάνατζερ έχουν υπεραισιόδοξες προβλέψεις για τα μελλοντικά αποτελέσματα και υπερεμπιστοσύνη ότι οι επενδύσεις τους θα είναι κερδοφόρες δεν θέλουν να μοιραστούν τα αναμενόμενα κέρδη με καινούριους μετόχους επενδυτές.

Ένας άλλος λόγος μπορεί να είναι το ότι εφόσον βλέπουν τις μετοχές των επιχειρήσεων τους ως υποτιμημένες (γιατί πιστεύουν ότι έχουν πολύ υψηλές προοπτικές) δεν θέλουν να εκδώσουν υποτιμημένες μετοχές και άρα προτιμούν χρέος.

Με βάση τα παραπάνω, η υπόθεση της υπεραισιοδοξίας των μάνατζερ προβλέπει ότι οι μακροπρόθεσμες αποδόσεις εξαγορών και συγχωνεύσεων που χρηματοδοτήθηκαν με δάνεια θα είναι χειρότερες από τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις εξαγορών και συγχωνεύσεων που χρηματοδοτήθηκαν με νέες μετοχές.

Ο λόγος είναι ότι οι υπεραισιόδοξοι μάνατζερ (οι οποίοι προτιμούν χρηματοδότηση με δάνεια) υπερεκτιμούν τις διαθέσιμες επενδύσεις και κάνουν και επενδύσεις με αρνητική πραγματική Καθαρή Παρούσα Αξία, ακόμα και εάν οι προθέσεις τους είναι να μεγιστοποιήσουν το όφελος των μετόχων.

Από έρευνες που έγιναν βρέθηκε ότι όντως οι διοικητές των επιχειρήσεων (CEOs) που έχουν υπεραυτοπεποίθηση είναι πολύ πιο πιθανό να εκδώσουν δάνεια παρά μετοχές κι ότι οι μετοχές εταιρειών που χρηματοδότησαν τις νέες επενδύσεις με δάνεια είχαν σημαντικά χειρότερη απόδοση από αυτές που χρηματοδότησαν τις νέες επενδύσεις με μετοχές.