Κίνδυνος πτώχευσης είναι η πιθανότητα ο εκδότης ενός ομολόγου να μην μπορέσει να αποπληρώσει το κεφάλαιο και τους τόκους έγκαιρα.
Τα ομόλογα που εκδίδονται από την κυβέρνηση έχουν σχεδόν μηδενικό κίνδυνο (αν η κυβέρνηση χρειάζεται χρήματα μπορεί να τυπώσει), ενώ τα εμπορικά ομόλογα είναι πιο επισφαλή καθώς η πιθανότητα πτώχευσης μίας εταιρίας είναι υψηλότερη.
Οι δανειστές και οι επενδυτές προκειμένου να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο πτώχευσης απαιτούν τόκους ανάλογους προς την επικινδυνότητα του οφειλέτη. Όσο υψηλότερος είναι ο κίνδυνος, τόσο υψηλότεροι θα είναι και οι απαιτούμενοι τόκοι.
Η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας ολόκληρων χωρών και μεγάλων οργανισμών γίνεται κυρίως από τους τρεις μεγαλύτερους διεθνείς οίκους αξιολόγησης:
- Standard Poor’s
- Moody’s και
- Fitch
Ο κίνδυνος πτώχευσης αποκαλείται και πιστωτικός κίνδυνος.
Είδη Κινδύνου
Οι εταιρείες και οι επενδυτές αντιμετωπίζουν διάφορα άλλα είδη κινδύνου ως αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων τους.
Μερικοί από τους οποίους είναι:
- Ασφαλιστικός κίνδυνος
- Διαφοροποιήσιμος κίνδυνος
- Κεφαλαιακός κίνδυνος
- Κίνδυνος ανάκλησης
- Κίνδυνος διακανονισμού
- Κίνδυνος εκδότη
- Κίνδυνος επανεπένδυσης
- Κίνδυνος πτώχευσης
- Κίνδυνος ρευστότητας
- Λειτουργικός / Επιχειρησιακός κίνδυνος
- Λογιστικός κίνδυνος
- Νομικός κίνδυνος
- Νομοθετικός κίνδυνος
- Πιστωτικός κίνδυνος
- Συγγενικός κίνδυνος
- Συναλλαγματικός κίνδυνος
- Συστημικός κίνδυνος