Αρχή της Σημαντικότητας είναι μία λογιστική παραδοχή που επιτρέπει την παρέκκλιση από ορισμένες λογιστικές Αρχές αν τα χρηματοοικονομικά αποτελέσματα που θα προκύψουν είναι αμελητέα ή/και ασήμαντα.

Παράδειγμα:
Σε ασήμαντα και μικρά ποσά επιτρέπεται στον λογιστή η παραβίαση της αρχής της συσχέτισης εσόδων – εξόδων.

Γενικά οποιαδήποτε παράκαμψη των λογιστικών κανόνων που επηρεάζει τους λογαριασμούς Αποτελεσμάτων Χρήσης δεν είναι επιτρεπτή, εκτός των περιπτώσεων όπου δεν επηρεάζεται η εικόνα των χρηματοοικονομικών καταστάσεων της λογιστικής μονάδας.

Παράδειγμα:
Αν μία επιχείρηση με τζίρο εκατομμυρίων αγοράσει αριθμομηχανή αξίας 20€ και τη χρησιμοποιήσει για 2 χρόνια, η αρχή της συσχέτισης εσόδων – εξόδων θα οδηγούσε στην απόσβεση της για δύο έτη.

Η αρχή της Σημαντικότητας όμως επιτρέπει στην επιχείρηση να παραβιάσει αυτή την αρχή και να αναγνωρίσει τα 20€ την περίοδο αγοράς με το σκεπτικό ότι δεν προκαλεί σύγχυση για την εικόνα της εταιρίας, ούτε παραπληροφορείται κανείς αν γίνει αυτό αντί να αποσβένεται κατά 10€/χρόνο.

Εξαιτίας της αρχής της Σημαντικότητας, οι οικονομικές καταστάσεις συνήθως δείχνουν τα ποσά στρογγυλοποιημένα στην πλησιέστερη δεκάδα, χιλιάδα ή εκατομμύριο ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης.