Η αρχή της συνέπειας και συγκρισιμότητας των λογιστικών κανόνων ορίζει ότι κάθε επιχείρηση κατά την κατάρτιση των λογιστικών καταστάσεων της πρέπει να εφαρμόζει τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν και στις προηγούμενες λογιστικές χρήσεις, ώστε να μην αλλοιώνονται διαχρονικά τα λογιστικά της αποτελέσματα.
Παράδειγμα:
Τα κριτήρια για την αποτίμηση των στοιχείων του Ισολογισμού και τη λογιστικοποίηση των αποτελεσμάτων πρέπει να είναι τα ίδια για όλες τις επόμενες περιόδους.
Οι επιχειρήσεις δεν επιτρέπεται να αλλάζουν τις παρελθοντικά χρησιμοποιούμενες μεθόδους τους εκτός αν κριθεί απαραίτητο, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν μπορούν να αποδείξουν ότι η εφαρμογή της νέας μεθόδου εξασφαλίζει πιστότερη και πληρέστερη πληροφόρηση των τρίτων.
Η μεταβολή αυτή και οι συνέπειές της ωστόσο, θα πρέπει να φαίνονται στις λογιστικές καταστάσεις, δίνοντας έμφαση στα στοιχεία που διαμορφώθηκαν με βάση την εφαρμογή ενός διαφορετικού κανόνα.
Η αρχή της συνέπειας / συγκρισιμότητας είναι αναγκαία για τη συγκρισιμότητα των καταστάσεων διαφορετικών χρονικών περιόδων και για την αποφυγή αλλοίωσης της χρηματοοικονομικής εικόνας της λογιστικής μονάδας.
Θεωρείται μία από τις βασικές Λογιστικές Αρχές, οι πιο βασικές και σημαντικές εκ των οποίων είναι:
- Η αρχή του ιστορικού κόστους (historical cost principle)
- Η αρχή της αντικειμενικότητας (objectivity principle)
- Η αρχή της συνέπειας / συγκρισιμότητας (consistency/comparability principle)
- Η αρχή της αναγνώρισης των εσόδων (revenue recognition principle)
- Η αρχή της συσχέτισης εσόδων-εξόδων (matching principle)
- Η αρχή της αντιστοίχισης (matching concept)
- Η αρχή της αποκάλυψης / πλήρους γνωστοποίησης (full disclosure principle)
- Η αρχή της σχετικότητας (relevance principle)
- Η αρχή της περιοδικότητας (periodicity principle)
- Η αρχή της αναγνώρισης λογιστικών γεγονότων μετά την κατάρτιση του Ισολογισμού (recognition of post balance sheet events principle)