Λάθος του παίκτη (Gambler's fallacy / Monte Carlo fallacy)

Λάθος του παίκτη, το οποίο έχει άμεση σχέση με την Αντιπροσωπευτικότητα, είναι η πεποίθηση ενός ατόμου ότι αν παρατηρηθούν συνεχόμενες παρεκκλίσεις από μια αναμενόμενη συμπεριφορά, αυτές θα διορθωθούν σύντομα στο μέλλον.

Παράδειγμα:
Αν στρίψει κάποιος ένα δίκαιο νόμισμα 10 φορές και έρθει κορώνα τις 8 (περισσότερες φορές από τις αναμενόμενες), ένας παίκτης μπορεί λανθασμένα να υποθέσει ότι η πιθανότητα να έρθουν γράμματα στο μέλλον είναι μεγαλύτερη. Αυτό είναι γνωστό και ως κανόνας των μικρών αριθμών.

Στις χρηματαγορές αυτό το σκεπτικό μπορεί να οδηγήσει τους επενδυτές να πιστεύουν και να περιμένουν ότι μια ακολουθία από καλές (ή κακές) αποδόσεις στην αγορά θα τερματιστεί και ότι θα παλινδρομήσει στους μέσους όρους.

Το αντίστροφο στο λάθος του παίκτη είναι η πεποίθηση ότι εφόσον ήρθε κορώνα 8 φορές, υπάρχει μια τάση το ζάρι να είναι ευνοημένο υπέρ της κορώνας. Και στις δύο περιπτώσεις ο παίκτης κάνει το λάθος να νομίζει ότι το ζάρι “θυμάται” τι έχει έρθει στο παρελθόν.

Ένα άλλο λάθος που μπορεί να κάνει ένας παίκτης είναι να πιστεύει ότι αν προκύψει ένα απίθανο αποτέλεσμα μέσω μιας τυχαίας διαδικασίας, αυτό συνεπάγεται ότι η διαδικασία “πρέπει” να έχει επαναληφθεί πολλές φορές στο παρελθόν πριν φτάσει σε αυτό το αποτέλεσμα.

Παράδειγμα
Αν κάποιος ρίξει δύο δίκαια ζάρια και φέρει εξάρες, είναι λάθος να υποθέσει ένας τρίτος παρατηρητής ότι τα ζάρια έχουν ξαναριχτεί στο παρελθόν ώστε να “μπορούν” να φέρουν αυτό το αποτέλεσμα.